Czy i w jaki sposób można odmieniać skrót SMS? Jak należy go akcentować? Czy pisownia esemes jest poprawna? Czy w mowie potocznej można używać czasownika esemesować?

Pytanie krótkie acz treściwe. Dlaczego szewc i krawiec, a nie szewc i krawc?

Mam pytanie o skrótowiec medyczny.

Czy URS – uretreorenoskopia jest rodzaju żeńskiego, bo skopia, czy męskiego, bo zakończony jest spółgłoską?

Czy jest poprawnym użycie złożenia tkliwo-romantycznie, czy jednak powinno być tkliwie-romantycznie?

W „Nowym słowniku ortograficznym PWN”, w punkcie dotyczącym transkrypcji i transliteracji alfabetu rosyjskiego, można przeczytać, że rosyjską literę e w słowie [Czewiengur] powinniśmy oddać przez polskie e po [cz] oraz przez ie po [w]. To tytuł ksiażki Andrieja Platonowa, a jej polskie tłumaczenie ukazało sie w wydaniu białostockiego Luku. I tu zaczyna się problem, bo w polskim wydaniu jest to Czewengur, a nie Czewiengur. Której formy powinniśmy więc użyć, pisząc o tej książce?
Serdecznie pozdrawiam,
Jerzy Buczek

Dzień dobry,

mam pytanie o „upominanie się”. Czy można upomnieć się tylko o coś („upominam się o zwrot pieniędzy”), czy też można upomnieć się DO kogoś lub W jakiejś instytucji („upominam się w Urzędzie Skarbowym o decyzję”, „upominam się do ZUS o zasiłek”)?

Pozdrawiam!

W jednej z wiadomości z Panem x użyłem wyrażenia: nieprawidłowe url-e. Kontekst to adresy url. Pan w odpowiedzi m.in. napisał: PS. Właściwa nazwa to urle, a nie url-e. Czy ten Pan ma rację? Czy istnieje jakaś zasada odmiany i pisowni słowa url i jeśli tak to jak wygląda poprawna forma?

Dzień dobry! Dlaczego Wrocław w miejscowniku będzie we Wrocławiu, a nie we Wrocławie, jak we Lwowie czy w Krakowie?

Dzień dobry,

mam problem z zapisem nazwy WSiP (Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne). Czy możliwe jest to, żeby nie odmieniać tego skrótu, mimo że to skrótowiec głoskowy? Jeśli można nie odmieniać, to która forma byłaby poprawna: z WSiP czy ze WSiP?

Chciałbym zapytać o pewne niekonsekwencje pojawiające się w waszych odpowiedziach dotyczących odmiany nazwisk zakończonych na -x. W odpowiedzi zatytułowanej Cezex… czytamy: „Po drugie zaś, inne słowa zakończone literą x, w szczególności nazwiska, nadal trzeba odmieniać po staremu, np. Rex, Rexa, Rexowi, Rexem, ale Reksie (przykład przytoczony w komunikatach Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN, nr 2 z 2001 roku)”. Natomiast w odpowiedzi Lex Pani K. Sobolewska radzi odmieniać nazwisko Hendrix – Hendriksa. Jak więc należy odmieniać nazwiska zakończone na -x?